Druk 3D w stomatologii – tworzenie modeli pustych w środku

Kategoria: Poradniki Poradniki Stomatologia 15 maj 2019

Jednym z najważniejszych zastosowań druku 3D w technologii fotopolimerowej jest szeroko pojęta stomatologia. Wykorzystuje się ją zarówno w protetyce, jak również w ortodoncji. Niezależnie od zastosowania, każdy z tych modeli powstaje w oparciu o pozyskany wcześniej skan 3D. W poprzedniej części zajmowaliśmy się tematyką dodawania bazy do skanów modeli stomatologicznych, dzisiaj natomiast pokażemy jak tego typu model przekształcić tak, aby był pusty w środku.

Słuszność naszych dzisiejszych działań można uzasadnić w dwojaki sposób. Pierwszy i najważniejszy z nich to oszczędność. Do modelu drukowanego w postaci „skorupy” zużyjemy zdecydowanie mniej żywicy, co przenosi się na znaczne obniżenie kosztu jego wykonania.

Drugą kwestią jest „ułatwienie” pracy naszej drukarce 3D, zwłaszcza kiedy bazuje ona na kuwetach, w których wykorzystujemy folię FEP. Zawsze powinniśmy dążyć do tego, aby powierzchnia drukowanej warstwy była możliwie jak najmniejsza, a w tym wypadku tak właśnie będzie, co dodatkowo może skłonić nas do próby drukowania go na płasko, bezpośrednio na platformie roboczej, a to również skróci czas naszej pracy.

W dzisiejszym przykładzie możemy posłużyć się modelem wykonanym w poprzedniej części naszego poradnika. W pierwszej kolejności musimy więc go zaimportować do Meshmixera.

W kolejnym kroku klikamy w menu Edit>Hollow.

W nowo otwartym oknie możemy ustawić różne parametry przygotowywanej przez nas wydmuszki. Najważniejszym dla nas w tej chwili parametrem jest „Offset Distance”, które pozwoli nam na ustawienie pożądanej grubości ścianki naszego modelu.

W tym miejscu możemy również (opcjonalnie) dodać otwory do naszego obiektu, dzięki którym wydrukowanie go na płasko będzie o wiele łatwiejsze. Należy bowiem pamiętać, że pusty model, przyklejony będzie do platformy przestrzenią otwartą, która w ten sposób zostanie zamknięta. Wewnątrz modelu nie tylko będzie kompresować się przez to powietrze, ale też będziemy mieli ograniczony przepływ żywicy. Czynniki te powodować mogą rozpychanie ścianek lub odklejenie się wydruku. Otwory umożliwią ujście powietrza, ale też lepszy przepływ fotopolimeru.

Dodawanie otworów na tym etapie jest najszybsze, ale też ze względu na kiepską „widoczność” modelu najmniej precyzyjne. Z tego względu na końcu poradnika pokażemy również jak można zrobić to w inny sposób.

Jeśli jednak chcemy dodać otwory już teraz, to przy pomocy suwaka w menu możemy wybrać ich ilość oraz średnicę, a następnie klikamy w przycisk „Generate Holes”.

Zarysy pojawiających się otworów możemy przenieść w pożądane przez nas miejsce przy pomocy umieszczonej na nich czerwonej kropki.

Kiedy uznamy, że wszystko znajduje się na prawidłowym miejscu klikamy w przycisk „Accept”.

Musimy teraz odciąć dolną część modelu, tak aby go otworzyć. W tym celu korzystamy z menu Edit>Plane Cut.

Ustawiamy płaszczyznę cięcia w pożądanym miejscu…

…a następnie zatwierdzamy jej położenie przyciskiem „Accept”.

Nasz model jest praktycznie gotowy, ale wróćmy jeszcze do drugiego sposobu dodawania otworów. Rozpoczynamy w menu „Meshmix”, wybierając kształt walca.

Przenosimy go w dowolne miejsce modelu.

W kolejnym kroku ustawiamy rozmiar średnicy walca oraz jego ostateczne położenie. Ważne aby na tym etapie z menu rozwijanego „Composition Mode” wybrać opcję „Create New Object”. Zatwierdzamy wszystko przyciskiem „Accept”.

Wchodzimy w menu View>Show Objects Browser.

W nowym oknie zaznaczamy oba dostępne modele.

Z otwartego automatycznie menu wybieramy „Boolean Difference” i zatwierdzamy działanie przyciskiem „Accept”. Powtarzamy wszystkie czynności tyle razy, ile otworów chcemy dodać do naszego obiektu.

Model jest w tej chwili gotowy do druku 3D.

O autorze
Łukasz Długosz

Redaktor Naczelny 3D w praktyce. Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, fan gier komputerowych oraz konsol i sprzętu retro.

ARTYKUŁY POWIĄZANE
0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments