Soja jako nowy materiał do druku 3D

Soja to jedna z najbardziej rozpowszechnionych na świecie roślina uprawna. W związku z tym liczba odpadów jaka jest generowana przy jej przetwórstwie również jest imponująca. A gdyby tak część tych odrzutów przekształcić w materiał do druku 3D? Uniwersytet w Louisville już nad tym pracuje.

Naukowcy ze wspomnianego we wstępie uniwersytetu twierdzą, że są w stanie przekształcać łuski soi w funkcjonalny materiał do druku 3D. W tym celu wykorzystują odpady powstające w wyniku przetwarzania soi, odzyskując naturalne włókna znajdujące się w „skorupce” ziarna. Projekt badawczy został wsparty 350 000 USD dofinansowania od United Soybean Board, jako jedna z metod waloryzacji odpadów sojowych.

Rynek uprawy soi jest zdominowany przez Stany Zjednoczone, Brazylię oraz Argentynę. Kraje te są odpowiedzialne za niemal 80% światowej produkcji tej rośliny, co przekłada się na około 215 milionów ton rocznie. Soję przetwarza się następnie na wiele różnych produktów, co w swoim następstwie powoduje powstawanie odpadów. W samych tylko Stanach Zjednoczonych, każdego roku wyrzuca się ich niemal 8 milionów ton.

Oczywiście spora część tych odpadów jest wykorzystywana na różne sposoby, ale pozostałość nadal daje szerokie pole do popisu. W tym właśnie miejscu wkracza zespół naukowców z Uniwersytetu w Louisville. Dzięki opracowanej przez nich technologii wyodrębniania włókien z łusek soi, nie tylko odzyskują cześć odpadów, ale promują również gospodarkę o obiegu zamkniętym, której idea staje się ważna dla coraz większej ilości firm.

Cały proces technologiczny opiera się, mówiąc skrótowo, na przekształceniu biomasy łusek sojowych w ksylozę, czyli niskokaloryczny cukier, wykorzystywany przez diabetyków. Po usunięciu tej substancji następuje proces odzyskiwania naturalnych włókien, które wykorzystuje się do opracowania kompozytowego materiału do druku 3D. Co ciekawe włókna te stanowią aż 80% wagi początkowej biomasy, także odzysk materiału jest naprawdę imponujący.

Pozyskiwane w ten sposób włókna miałyby być alternatywą dla coraz częściej stosowanych w druku 3D włókien węglowych oraz szklanych, będących składnikiem materiałów kompozytowych. Dzięki nim jesteśmy w stanie zmniejszać całkowitą masę drukowanych w 3D części, przy jednoczesnym zwiększaniu ich wytrzymałości. Czy włókna sojowe będą w stanie zapewnić nam tego typu właściwości, dowiemy się po opublikowaniu wyników badań wytrzymałościowych.

Źródło: www.3dnatives.pl

Grafika przewodnia: www.pixabay.com, na licencji Pixabay License, autor: pnmralex