BCN3D prezentuje założenia nowej technologii druku 3D z fotopolimerów

Łukasz Długosz Kategoria: Przemysłowe drukarki 3D 09 mar 2022

Pod koniec stycznia, hiszpańska firma BCN3D Technologies, poinformowała, że po kilku latach prac badawczych, udało jej się opracować zupełnie nową technologię druku 3D, której założenia zostaną zaprezentowane na początku marca. Przyszedł więc czas, aby uchylić nieco rąbka tajemnicy na temat technologii VLM.

VLM (Viscous Lithography Manufacturing), to technologia druku 3D z żywic fotopolimerowych o wysokiej lepkości, która powstała w efekcie ciężkich prac zespołu badawczo-rozwojowego BCN3D. Zastosowanie tego typu tworzywa daje nowe perspektywy uzyskania lepszych właściwości mechanicznych, wytwarzanych w ten sposób obiektów, co może być ogromnym krokiem naprzód w zakresie nie tylko większej produktywności, ale też możliwości zastosowania w aplikacjach, w których dotychczas nie było to możliwe.

Zalety stosowania żywic o większej gęstości zna pewnie każdy, kto kiedykolwiek drukował z żywic innych niż tylko tanie chińskie materiały. Tego typu właściwościami charakteryzują się zazwyczaj fotopolimery o podwyższonych właściwościach wytrzymałościowych. W przypadku żywic wykorzystywanych w technologii VLM gęstość ta jest niemal 50-krotnie wyższa, co przekłada się na możliwość wytwarzania obiektów 3-krotnie odporniejszych na uderzenia oraz 2-krotnie wytrzymalszych na zrywanie od tradycyjnych żywic przemysłowych.

VLM to nie tylko materiały, ale przede wszystkim technologia o innowacyjnym sposobie działania. Jej założeniem jest między innymi wysoka produktywność, poprzez zwiększenie prędkości druku 3D. Osiągnięto to poprzez interesujący schemat produkcyjny. Sam model budowany jest na suchej platformie roboczej. Po obu jej stronach umieszczone są dwa pojemniki na żywicę, przez które przechodzą rolki z nawiniętą folią typu FEP Film, która pokrywana jest cienką warstwą fotopolimeru. Folia z polimerem przesuwa się nad model, gdzie jest selektywnie utwardzana światłem UV.

Po procesie utwardzenia folia wraca nad pojemnik, a niewykorzystana żywica zostaje do niego zgarnięta. W tym samym czasie następuje utwardzenie kolejnej warstwy, poprzez folię pokrytą żywicą z drugiego pojemnika. Proces jest cykliczny, a materiał podawany jest raz z jednej, a raz z drugiej strony. Zaletą tego rozwiązania jest fakt, że przynajmniej w teorii, w czasie jednego procesu można używać dwóch różnych rodzajów żywicy. Schemat działania metody można zobaczyć na poniższym filmie.