Zestawienie najpopularniejszych technologii druku 3D z fotopolimerów

Pojawienie się pierwszych fotopolimerowych drukarek 3D, które w procesie utwardzania żywicy wykorzystywały wysokorozdzielcze ekrany LCD, zapoczątkowało rewolucję pośród urządzeń drukujących z tego typu materiałów. Ich niska cena i łatwa dostępność przyczyniła się do szybkiego wzrostu sprzedaży i spopularyzowania zjawiska, które możemy nazwać niskobudżetowym drukiem 3D z żywic fotoutwardzalnych. Zapraszamy do zapoznania się z przeglądem najpopularniejszych odmian technologii druku 3D z fotopolimerów.

Niniejszy tekst stanowić będzie wstęp do technologii fotopolimerowej, nad którą będziemy się w najbliższym czasie koncentrować, publikując szereg wskazówek i poradników wprowadzających użytkowników w jej podstawy. Dzisiaj zajmiemy się jedynie jej klasyfikacją, skupiając się wyłącznie na technologiach, które pośród urządzeń je reprezentujących, posiadają maszyny mieszczące się w budżecie do około 25.000 zł.

Technologia UV LCD

Za sprawą naszych braci zza Wielkiego Muru zdecydowanie najpopularniejszy rodzaj technologii w niskobudżetowym druku 3D z fotopolimerów. Metoda działania tych urządzeń opiera się na zastosowaniu wysokorozdzielczego ekranu, na którym wyświetlane są utwardzane w danej chwili warstwy, oraz diody UV, która ekran ten podświetla. Długość fali źródła światła to z reguły 405 nm. Drukarki 3D UV LCD korzystają najczęściej z kuwet, których dno wykonane jest z wymiennej folii FEP. Urządzenia te przeżywają w chwili obecnej swój renesans i są kopiowane przez największe firmy, które dotychczas nie były kojarzone z drukiem 3D z żywic utwardzanych światłem.

Najpopularniejsi przedstawiciele:

• Wanhao D7,
• Anycubic Photon,
• Kudo 3D Bean,
• Spark Maker.

Technologia Daylight

Technologia pionierska, która zapoczątkowała wykorzystywanie ekranów LCD w fotopolimerowych drukarkach 3D. Różnica pomiędzy technologią UV LCD polega przede wszystkim na zastosowaniu innego rodzaju podświetlenia, które w przypadku technologii Daylight realizowane jest przy pomocy światła o długości fali wynoszącej 460 nm. Dzięki tej technologii po raz pierwszy mogliśmy zasmakować druku 3D z żywic w cenie w okolicach 5.000 zł. Podobnie jak w przypadku UV LCD korzystamy tutaj z kuwet z folią FEP.

Najpopularniejsi przedstawiciele:

• Liquid Crystal Precision,
• Liquid Crystal Precision 1.5,
• Liquid Crystal HR2.

Technologia SLA

Technologia SLA należy do najstarszych metod druku 3D, jej korzenie sięgają roku 1984. Do utwardzania żywicy wykorzystujemy tutaj wiązkę lasera, która „rysuje” kształt drukowanej warstwy. Położenie lasera sterowane jest przy pomocy układu specjalnych zwierciadeł odbijających jego promień. Na dnie kuwety znajdziemy warstwę wykonaną z silikonu PDMS.

Najpopularniejsi przedstawiciele:

• Formlabs Form 2,
• Peopoly Moai.

Technologia DLP

Swego czasu jedna z najpopularniejszych technologii druku 3D z fotopolimerów. Charakteryzuje się bardzo wysoką precyzją, nieosiągalną dla wielu konkurencyjnych urządzeń pracujących w innych technologiach. Do utwardzania żywicy wykorzystywane jest w tym wypadku światło i obraz emitowane przez projektory/układy DLP. Wadą tego rozwiązania jest uzyskiwanie różnej precyzji na różnych fragmentach obszaru roboczego. Największą dokładność osiągamy w jego centralnej części, podczas gdy na krawędziach mamy do czynienia z niekorzystnym zniekształcaniem obrazu. Dno kuwety, podobnie jak w technologii SLA, wykonane jest z silikonu PDMS.

Najpopularniejsi przedstawiciele:

• B9 Creator,
• Kudo Titan 1 i 2,
• Flashforge Hunter.

W kolejnej części zajmiemy się między innymi rodzajami dostępnych na rynku żywic fotopolimerowych.